هر گونه پندار و كردارى را به اميد و يارى پروردگارت آغاز كن،
و در پيشگاه او از كامروائى خويش و همچنين رهائى از انگيزه هائى كه سرگردانت مى دارد و به گمراهيت مى سپارد دم بزن.
همينكه يقين كردى دلت صاف و نرم و رام گرديد، و نظرت روى موضوعى خاص تعلق گرفت و از آن تخطى نورزيد، و تصميمت يكى بود، و از آن ننمود، اندرزهاى مرا بياد بيار، و در بكار بردن آنها همت بگمار.
اما اگر آنچه خودت دوست دارى و به نظرت خوب بيايد و انديشه ات بپسندد برايت فراهم نشد، آنوقت بدان كه چون شترى سرگشته و گيج در بيابانى بيكران راهت را نمى شناسى، و در تاريكى وحشتزا از هر فراز و نشيبى مى هراسى.
و هواخواه دين هرگز اشتباه نمى كند و راهى را كه نمى داند نمى پويد،
و در صورتى كه به اشتباه و يا گمراهى برخورد نمايد جلو خود را مى گيرد و آنقدر مى كوشد تا راه راست و درست را بجويد.
پس اى پسر، وصيتم را درياب، و بدان كه مالك مرگ همان مالك زندگى است، و آفريننده همان ميراننده است، و نابود سازنده همان باز گرداننده است، و گرفتار كننده همان رهائى دهنده است.
و اين جهان جز به نعمتها و بخششها و درگيريها و نگرانيها و بيم از كيفرهاى روز بازگشت و يا چيزهاى ديگرى كه ما نمى دانيم، اما دست ازل در آن به امانت سپرده است، استوار و پايدار نمى ماند.
اگر در كارى اشكالى پيدا كردى آن را به حساب نادانيت بگذار، زيرا تو در آغاز آفرينشت نادان بوده اى سپس دانا شدى.
چه بسا امورى پيش مى آيد كه هيچكدام را ندانى، و خردت در پى بردن به آنها فرو بماند، و چشمت درست زير و رويشان را نبيند، ولى ديرى نمى گذرد كه به آنها پى ببرى و همه چيز را ببينى.
به آنكه تو را آفريده و پروريده و روزيت داده پناه ببر، و بايد كه عبادتگزاريت و سرسپردگيت براى خدا و همچنين بيم و هراست از او باشد.
از نامه امام علی علیه السلام به فرزندش امام حسن بن علی علیه السلام
كه ,نمى ,مى ,است، ,اشتباه ,بدان ,است، و ,علیه السلام ,به آنها ,علی علیه ,كه به
درباره این سایت